فیوژن نخاع کمری ، یک روش جراحی ستون فقرات است که برای اصلاح مشکلات استخوان های کوچک ستون فقرات (مهره ها) استفاده می شود. این روش جراحی اساساً مانند یک فرآیند “جوشکاری” است. ایده اصلی این روش، آن است که دو یا چند مهره را با هم ادغام کنیم تا آن ها به یک استخوان جامد و یکپارچه تبدیل شوند. در واقع این عمل برای اتصال دائمی دو یا چند مهره در ستون فقرات شما است تا حرکت بین آن ها را از بین ببرد.
جراحی فیوژن نخاع کمری شامل تکنیک هایی است که به منظور تقلید از روند بهبودی طبیعی استخوان های شکسته طراحی شده است. در طی این عمل، جراح شما استخوان یا ماده ای شبیه استخوان را در فضای بین دو مهره نخاعی قرار می دهد. به علاوه به کمک صفحات فلزی، پیچ ها و میله ها، مهره های مورد نظر در ستون فقرات را به هم می چسباند، بنابراین این مهره ها می توانند به شکل یک واحد جامد به هم پیوسته و ترمیم شوند.
علت انجام فیوژن نخاع کمری
جراحی فیوژن نخاع کمری برای بهبود ثبات ستون فقرات، اصلاح ناهنجاری و یا کاهش درد در ستون فقرات انجام می شود. این جراحی با متصل کردن دائمی دو یا چند مهره به هم، حرکت بین این مهره ها را از بین برده و همچنین از کشیدگی اعصاب و رباط ها و عضلات اطراف این مهره ها جلوگیری می کند. پزشک جراح شما ممکن است برای درمان موارد زیر، این جراحی را انتخاب نماید:
- تغییر شکل ستون فقرات: فیوژن نخاع کمری می تواند به اصلاح ناهنجاری های ستون فقرات، مانند انحنای جانبی ستون فقرات (اسکولیوز) کمک کند.
- ضعف یا بی ثباتی ستون فقرات: اگر بین دو مهره ستون فقرات، حرکت غیرطبیعی یا بیش از حد وجود داشته باشد، ممکن است ستون فقرات شما ناپایدار و بی ثبات شود. این اتفاق یک عارضه جانبی شایع ناشی از آرتروز شدید در ستون فقرات است. برای بازیابی ثبات ستون فقرات در چنین مواردی می توان از جراحی فیوژن نخاع کمری استفاده کرد.
- فتق دیسک کمری: بعد از برداشتن دیسک آسیب دیده (فتق)، ممکن است از جراحی فیوژن نخاع کمری برای ایجاد ثبات در ستون فقرات استفاده شود.
- بیماری دژنراتیو دیسک
- سر خوردن مهره ها یا اسپوندیلولیستزی
- تنگی کانال نخاعی
- شکستگی مهره ها
- تومور نخاعی
خطرات
اگرچه جراحی فیوژن نخاع کمری به طور کلی یک روش جراحی ایمن و کم خطر است. اما مانند هر عمل جراحی دیگری، فیوژن نخاع کمری نیز می تواند عوارضی را به همراه داشته باشد. پزشک قبل از انجام جراحی، در مورد هر یک از خطرات با شما صحبت خواهد کرد و اقدامات خاصی را برای جلوگیری از عوارض احتمالی انجام خواهد داد. این عوارض بالقوه عبارتند از:
- عفونت: مصرف منظم آنتی بیوتیک ها قبل، حین و غالباً بعد از جراحی به کاهش خطر این مشکل کمک می کند.
- روند ضعیف بهبودی زخم
- خون ریزی: به طور معمول قابل توجه نیست.
- لخته شدن خون: عارضه غیرمعمول دیگر تشکیل لخته خون در پاها است. این لخته ها اگر از بین نروند و به سمت ریه ها بروند، خطر قابل توجهی دارند.
- آسیب به رگ های خونی یا اعصاب داخل و اطراف ستون فقرات: بسیار نادر است.
- درد در محلی که از آن پیوند استخوان گرفته می شود: درصد کمی از بیماران درد مداوم در محل پیوند استخوان را تجربه خواهند کرد.
- ایجاد آتروز کاذب: در بیمارانی که سیگار می کشند، یا دیابت و یا سن بالا دارند. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است نیاز به جراحی دوم باشد.
چگونه برای انجام جراحی آماده شوید
آماده سازی قبل از جراحی ممکن است شامل اصلاح موهای محل جراحی و تمیز کردن آن ناحیه با صابون مخصوص یا ماده ضد عفونی کننده باشد.
فراموش نکنید در مورد هر دارویی که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. زیرا ممکن است قبل از جراحی از شما خواسته شود که مصرف برخی داروها را متوقف کنید.
روش جراحی فیوژن نخاع کمری
پزشکان جراح در حالی که شما تحت بیهوشی عمومی قرار دارید، فیوژن نخاع کمری را انجام می دهند. تکنیک های مختلفی را برای انجام این جراحی فیوژن وجود دارد. تکنیکی که جراح شما از آن استفاده می کند، به محل مهره های درگیر، دلیل انجام فیوژن نخاع کمری و در برخی موارد به سلامت عمومی و شکل بدن شما بستگی دارد.
به طور کلی، این روش شامل مراحل زیر است:
- برش جراحی: برای دستیابی به مهره های مورد نظر، جراح برش را در یکی از سه محل ایجاد می کند:
- در بخش پشتی گردن یا کمر مستقیم روی ستون فقرات،
- – در دو طرف ستون فقرات
- و یا از طریق شکم یا گلو، به طوری که جراح شما می تواند از بخش جلوی بدن به به ستون فقرات دست پیدا کند.
- آماده سازی پیوند استخوان:
از پیوند استخوان در درجه اول برای تحریک ترمیم استخوان استفاده می شود. این کار، تولید استخوان را افزایش می دهد و به ترمیم مهره ها به صورت یک استخوان جامد کمک می کند. گاهی اوقات از قطعات بزرگتر و جامد برای پشتیبانی فوری ساختاری مهره ها استفاده می شود.
پیوندهای استخوان که در واقع در فضای بین مهره ها قرار می گیرند تا ذوب شوند و دو مهره را با هم جوش بزنند، ممکن است از یک بانک استخوان و یا از استخوان های بدن خود شما (معمولاً از لگن) گرفته شود. به علاوه امروزه چندین ماده مصنوعی پیوند استخوان نیز تولید شده است. جراح در مورد نوع پیوند استخوان با شما صحبت خواهد کرد که برای شرایط و روش شما بهترین نتیجه را در پی خواهد داشت.
اگر از استخوان خود شما استفاده شود، جراح برشی بالای استخوان لگن شما ایجاد می کند، قسمت کوچکی از آن را برداشته و سپس برش را می بندد. به این نوع پیوند اتوگرافت گفته می شود. از مشکلات ناشی از این روش به طولانی تر شدن زمان جراحی و افزایش درد بعد از عمل می توان اشاره نمود.
- فیوژن:
برای جوش خوردن مهره ها به طور دائمی با هم، جراح مواد پیوند استخوان را بین مهره ها قرار می دهد. از صفحات فلزی، پیچ ها یا میله ها برای کمک به نگه داشتن مهره ها در حالی که پیوند استخوان بهبود می یابد، استفاده کرد. این کار سرعت بهبودی موفقیت آمیز را افزایش می دهد.
علائم هشدار دهنده پس از جراحی
برای جلوگیری و شناسایی زودهنگام عوارض، بسیار مهم است که دستورالعمل های مربوط به علائم هشدار دهنده داده شده توسط پزشک خود را به دقت دنبال کنید. عوارض ناشی از جراحی، به احتمال زیاد در طی چند هفته اول پس از جراحی رخ می دهد.
علائم هشدار دهنده عبارتند از:
- تورم در ساق پا، مچ پا و یا پا
- حساسیت و یا قرمزی در پاها، که ممکن است در بالا یا پایین زانو گسترش یابد
- درد در ساق پا
- درد ناگهانی در قفسه سینه و تنگی نفس یا سرفه شوید.
- قرمزی، حساسیت و تورم در اطراف لبه های زخم
- تخلیه ترشحات چرکی از زخم
- تب بیش از ۳۸ درجه سانتی گراد و لرز
اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، باید بلافاصله پزشک خود را مطلع کنید و یا بلافاصله به نزدیکترین اورژانس مراجعه کنید.
دوره نقاهت و بهبودی
- به دنبال انجام فیوژن نخاع کمری، معمولاً به مدت دو تا سه روز بستری در بیمارستان لازم است.
- بسته به محل و میزان جراحی ، ممکن است کمی درد و ناراحتی داشته باشید. این یک قسمت طبیعی از روند بهبود است. خوشبختانه درد را معمولاً می توان با داروها کنترل کرد. انواع مختلفی از داروها برای کمک به کنترل درد در دسترس هستند، از جمله داروهای مخدر، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) و بی حس کننده های موضعی. پزشک ممکن است برای بهبود تسکین درد و همچنین به حداقل رساندن نیاز به داروهای مخدر، از ترکیبی از این داروها استفاده کند. دلیل این امر این است که اگرچه داروهای مخدر به تسکین درد پس از جراحی کمک می کنند، اما می توانند اعتیاد آور باشند.
- محل جراحی را روزانه به آرامیی تمیز کرده و بشویید و سپس خوب خشک کنید تا دچار عفونت نشوید.
- اقداماتی مانند رابطه زناشویی، رانندگی کردن، بلند کردن اجسام، دویدن باید تا زمان بهبودی به تعویق بیفتند و از انجامشان صرف نظر کنید.
- باید بدانید که ممکن است چندین ماه طول بکشد تا استخوان های آسیب دیده در ستون فقرات شما بهبود یافته و با هم ترکیب شوند. بنابراین به شما آموزش داده می شود که چگونه به درستی حرکت کنید، تغییر مکان دهید، بنشینید ، بایستید و راه بروید. حتما به درستی از این دستورات پیروی کنید.
- علائم و سطح فعالیت شما به تدریج بهبود می یابند. بلافاصله بعد از عمل، ممکن است پزشک فقط فعالیت های سبک مانند پیاده روی را توصیه کند. با بازیابی قدرت ، به تدریج می توانید سطح فعالیت خود را افزایش دهید. فیزیوتراپی معمولاً از ۶ هفته تا ۳ ماه پس از جراحی شروع می شود.
- پزشک ممکن است به شما توصیه کند که برای مدتی برای ستون فقرات خود از کمربندهای طبی مخصوص استفاده کنید تا ستون فقرات در حالت صاف نگه داشته شود.
به خاطر داشته باشید که حفظ یک سبک زندگی سالم و پیروی از دستورات پزشک، شانس شما را برای نتیجه موفقیت آمیز بسیار افزایش می دهد.
نظرات