تنگی کانال نخاعی باعث محدود شدن فضاهای ستون فقرات می شود. در نتیجه نخاع و ریشه های عصبی از هر مهره در بدن را تحت فشار قرار می دهد. تغییرات مربوط به سن در ستون فقرات شما یک دلیل شایع است. علائم شامل کمردرد ، گردن درد ، بی حسی ، گزگز و ضعف در بازوها و پاها است. تنگی کانال نخاع درمان های مختلفی دارد.
در این مقاله تمام روش های درمانی تنگی کانال نخاع که شامل انواع جراحی و روش های غیر جراحی می شود را، به طور کامل برایتان توضیح داده ایم. قبل از شروع درمان حتما این مقاله را مطالعه کنید. با ما همراه باشید.
روش های درمانی تنگی کانال نخاع
بیمار باید با پزشک خود در مورد درمانی که برای شرایط او مناسب است صحبت کند. اگر علائم خفیف است یا هیچ موردی را تجربه نمی کنید ، پزشک با پیگیری های منظم وضعیت بیمار را کنترل کند. در ابتدا درمان های غیر جراحی از جمله انجام برخی فعالیت ها ، داروها و فیزیوتراپی در اولویت برای درمان تنگی کانال نخاع است. اما اگر بیمار بهبود نیافت و علائم باز هم با شدت خود را در بدن ظاهر می کردند، انواع جراحی برای بیمار توصیه می شود.
روش های درمانی غیر جراحی
۱-داروها
یک سری داروها وجود دارند که برای درمان تنگی کانال نخاع موثر می باشند؛ پزشک با توجه به شدت علائم در بیمار و مدت زمانی که این علائم فرد را درگیر است، دارویی را تجویز می کند. داروها عبارت اند از:
- مسکن ها: داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن (Advil ، Motrin IB ) ، ناپروکسن (Aleve ، ) و استامینوفن (Tylenol ، ) را بیمار به طور موقت استفاده می کند تا ناراحتی تنگی نخاع کاهش یابد. آنها معمولاً فقط برای مدت زمان کوتاه توصیه می شوند ، زیرا شواهد کمی در مورد استفاده طولانی مدت از آنها وجود دارد.
- داروهای ضد افسردگی: دوزهای شبانه داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای ، مانند آمی تریپتیلین ، می تواند به کاهش درد مزمن کمک کند.
- داروهای ضد تشنج: برخی از داروهای ضد تشنج مانند گاباپنتین (Neurontin) و پرگابالین (Lyrica) برای کاهش درد ناشی از آسیب دیدن اعصاب استفاده می شود.
- مواد افیونی: داروهایی که حاوی داروهای مرتبط با کدئین مانند اکسی کدون (اکسی کونتین ، روکسی کدون) و هیدروکدون (نورکو ، ویکودین) هستند؛ می توانند دردهای کوتاه مدت را تسکین بدهند. برای درمان طولانی مدت نیز، با احتیاط مواد افیونی در نظر گرفته شود. اما آنها خطر عوارض جانبی جدی ، از جمله ایجاد عادت را دارند.
۲-فیزیوتراپی
افرادی که دچار تنگی کانال نخاع هستند ، برای کاهش درد معمولاً کم تحرک می شوند. اما این می تواند منجر به ضعف عضلانی می شود ، در نتیجه درد بیشتری در بدن ایجاد می شود. یک فیزیوتراپیست تمریناتی را به بیمار آموزش می دهد که موارد زیر نتایج آن می باشد:
- قدرت و مقاومتبدن تقویت می شود.
- حفظ انعطاف پذیری و ثبات ستون فقرات.
- بدست آوردن مجدد تعادل بدن.
۳-تزریق استروئید
ریشه های عصبی شما ممکن است در نقاطی که نیشگون می گیرند تحریک شده و متورم شوند. در حالی که تزریق داروی استروئیدی (کورتیکواستروئید) به فضای اطراف محلول باعث رفع تنگی نمی شود ، اما می تواند به کاهش التهاب و تسکین برخی از درد کمک کند. تزریق استروئید برای همه مفید نیست. و تزریق مکرر استروئید می تواند استخوان ها و بافت همبند مجاور را ضعیف کند ، بنابراین فقط چند بار در سال می توانید این تزریق ها را انجام دهید.
۴-روش رفع فشار
در این روش برای اینکه فضای کانال نخاع افزایش یابد و فشاری که بر روی ریشه های عصبی وارد شده است، برداشته شود؛ بخشی از رباط ضخیم شده را از طیق پشت ستون فقرات و با استفاده از ابزارهای سوزنی برمی دارند. فقط بیمارانی که دچار تنگی نخاع کمر و رباط ضخیم شده اند ، واجد شرایط این نوع رفع فشار هستند. به این روش رفع فشار از ناحیه کمر با هدایت تصویر، (PILD) گفته می شود. همچنین به آن فشار کم تهاجمی کمر (MILD) گفته شده است.
اما برای جلوگیری از سردرگمی با روشهای جراحی با حداقل تهاجم ، پزشکان اصطلاح PILD را به کار بردند. از آنجا که PILD بدون بیهوشی عمومی انجام می شود ، این گزینه برای برخی از افرادکه جراحی برایشات خطرناک است، انجام می شود.
درمان با انواع روش های جراحی
اگر سایر درمان ها کمکی نکرده باشند یا به دلیل علائم خود از کار افتاده باشید ، ممکن است جراحی در نظر گرفته شود. اهداف جراحی شامل کاهش فشار وارد بر نخاع یا ریشه های عصبی شما با ایجاد فضای بیشتر در داخل کانال نخاع است. جراحی برای رفع فشار در ناحیه تنگی قطعی ترین راه برای رفع علائم تنگی نخاع است.تحقیقات نشان می دهد که جراحی ستون فقرات در صورت انجام جراحان باتجربه ، عوارض کمتری در پی خواهد داشت. دریغ نکنید که در مورد تجربه جراح خود در مورد جراحی تنگی کانال نخاع سوال کنید. اگر شک دارید ، نظر دوم را بگیرید.نمونه هایی از روشهای جراحی برای درمان تنگی نخاع عبارتند از:
لامینکتومی
این روش قسمت پشتی مهره آسیب دیده را از بین می برد. لامینکتومی گاهی اوقات عنوان جراحی رفع فشار نیز، به خود می گیرد؛ زیرا با ایجاد فضای بیشتر در اطراف آنها ، فشار وارد بر اعصاب را کاهش می دهد. در بعضی موارد ، لازم می باشد که آن مهره به مهره های مجاور با سخت افزار فلزی و پیوند استخوان (همجوشی ستون فقرات) مرتبط شود تا قدرت ستون فقرات حفظ شود. این روش لامینوتومی، فقط بخشی از لایه را از بین می برد؛ و به طور معمول یک سوراخ کاملاً بزرگ تراش می دهد تا فشار را در یک نقطه خاص کاهش دهد.
لامینوپلاستی
نوعی روش جراحی که بر روی لایه لامینا یک لولا ایجاد می کنند. وقتی این فرایند رخ می دهد، فضای داخل کانال نخاعی باز می شود. از این روش برای از بین بردن تنگی کانال نخاع در ستون فقرات گردنی استتفاده می شود. با قراردادن فلزی، شکاف موجود در قسمت باز شده ستون فقرات را از بین می برند.
جراحی حداقل تهاجمی
در این روش جراحی استخوان یا برداشتن لامینا را به شکلی از بین می برند که آسیب به بافت سالم اطراف را کاهش می دهد. این فرایندنیاز کمتری به انجام ترکیبات دارد.
فیوژن
در حالی که فیوژن یک روش مفید برای ایجاد ثبات در ستون فقرات و کاهش درد است ، اما عوارضی مانند درد و التهاب را بعد از جراحی ایجاد می کند؛ به همین جهت آن را گزینه ی آخر برای جراحی در نظر می گیرند. نشان داده شده است که یک رویکرد کم تهاجمی به جراحی علاوه بر کاهش نیاز به همجوشی ستون فقرات ، منجر به زمان بهبودی کوتاهتر می شود.
در بیشتر موارد ، این عملیات فضاساز به کاهش علائم تنگی ستون فقرات کمک می کند. اما علائم برخی از افراد ثابت مانده و یا بعد از جراحی بدتر می شوند. سایر خطرات جراحی شامل عفونت ، پارگی در غشای پوشاننده نخاع ، لخته شدن خون در ورید پا و وخامت عصبی می باشد.
نظرات