به فتق دیسک در ستون فقرات گردنی، فتق دیسک گردن نیز گفته می‌شود. در بیشتر موارد، این فتق دیسک نتیجه فرآیندهای پیری است. روند پیری دیسک‌های بین مهره‌ای در بدن ما خیلی زود و معمولاً از سن ۲۰ سالگی شروع می‌شود. به دلیل پیری مداوم دیسک بین مهره‌ای و استرس مداوم، ترک‌هایی در حلقه بیرونی دیسک بین مهره‌ای ایجاد می‌شود. سپس بخش‌هایی از هسته داخلی می‌توانند از این شکاف‌ها بیرون بزند. ما در این مقاله به بررسی علائم، گزینه‌های درمان و نحوه استراحت برای درمان دیسک گردن پرداخته‌ایم. با ماهمراه باشید.
علائم فتق دیسک گردن
شایع‌ترین علائم فتق دیسک در ناحیه گردن عبارتند از: درد بازو، گردن درد، درد تیغه شانه، درد قفسه سینه و سردرد و همچنین اختلالات حسی (گزگز، به خواب رفتن) و ضعف عضلات بازو یا دست. اکثر بیمارانی که مشکلات گردن و درد ارجاعی دارند خود به خود بدون نیاز به درمان بهبود می‌یابند.
گزینه‌های درمان دیسک گردن
از نظر درمانی، درمان محافظه کارانه گزینه مناسبی برای درمان است. فیزیوتراپی خفیف با استفاده از مسکن و استراحت نیز برای درمان استفاده می‌شود. از عوامل خطر مانند کار با رایانه شخصی یا سفرهای طولانی با ماشین باید اجتناب شود. درمان هفته‌ها تا ماه‌ها طول می‌کشد و اغلب برای بیمار رضایت‌بخش نیست، زیرا موفقیت‌ها بسیار آهسته ظاهر می‌شوند. حدود ۹۰ درصد از مبتلایان را می‌توان با اقدامات محافظه کارانه درمان کرد.
جراحی دیسک گردن
به دلیل شرایط آناتومیکی، جراحی دیسک گردن عمدتا از جلوی گردن انجام می‌شود. پوست باز می‌شود، یک شکاف عضلانی انجام می‌شود. دیسک بین مهره‌ای با استفاده از اشعه ایکس شناسایی و برداشته می‌شود. پس از باز کردن رباط، فتق دیسک را می‌توان با ابزارهای میکرو خارج کرد. روش‌های مختلفی برای عمل فتق دیسک گردن وجود دارد. می‌توان آن را از جلو (از طریق گردن) یا از پشت (از طریق گلو) عمل کرد. می‌توان دیسک بین مهره‌ای را به طور کامل جدا کرد و سپس آن را با یک نگهدارنده یا دیسک بین مهره‌ای مصنوعی جایگزین کرد. اینکه کدام روش در هر مورد استفاده می‌شود به عوامل مختلفی بستگی دارد و باید به طور جداگانه با جراح هماهنگ شود و در مورد آن صحبت شود.
با این عمل می‌توان به نتایج خوب دست یافت. درد بازو در حدود ۹۵ درصد موارد، گردن درد در حدود ۸۹ درصد، درد شانه در ۹۵ درصد و سردرد در ۹۰ درصد موارد از بین می‌رود. اگر قبل از عمل اختلالات حسی وجود داشته باشد، می‌تواند حدود ۲۰٪ باقی بماند. ضعف قبلی تنها در حدود ۳ درصد موارد باقی می‌ماند.
خطرات جراحی دیسک گردن
خطرات و عوارض ناشی از جراحی دیسک در ستون فقرات گردن بسیار نادر است، اما ممکن است رخ دهد. علاوه بر خطرات معمول جراحی، در موارد بسیار نادر، آسیب به اعصاب، عروق بزرگ در گردن، مری و نای امکان دارد در حین عمل رخ دهد. آسیب نخاعی نیز امکان دارد رخ دهد اما بسیار نادر است. اگر عمل روی ستون فقرات گردنی از سمت گردن انجام شود، در موارد بسیار نادری آسیب به نخاع و ریشه‌های عصبی دیده می‌شود. اگر عصب مورد نظر در حین عمل آسیب دیده باشد، اختلالات حرکتی و حسی نیز ممکن است رخ دهد.
نحوه استراحت بعد از جراحی درمان دیسک گردن
معمولاً پس از جراحی دیسک بین مهره‌ای بر روی ستون فقرات گردنی، چهار تا شش روز بستری در بیمارستان انجام می‌شود. در این مدت و در چهار تا شش هفته اول پس از ترخیص از بیمارستان، استراحت فیزیکی برای بیمار توصیه می‌شود. در پایان این دوره، بیمار معمولاً می‌تواند مجدداً ورزش عادی انجام دهد.
بهترین حالت خوابیدن برای فتق دیسک گردن
بهترین حالت خوابیدن برای فتق دیسک گردن، موقعیت هایی است که به ستون فقرات اجازه می‌دهد انحنای طبیعی خود را حفظ کند. خوابیدن روی شکم بیشتر از اینکه مفید باشد، ضرر دارد، بنابراین بهتر است از این وضعیت به کلی خودداری کنید.
در حالی که خوابیدن به پهلو ایده آل نیست، اما بهتر از خوابیدن روی شکم است. اگر به پهلو می‌خوابید توصیه می‌کنیم که بالشی را بین زانوهای خود قرار دهید تا تنش در لگن خود را کاهش دهید. بهترین حالت خوابیدن برای فتق دیسک، خوابیدن به پشت است. وقتی به پشت می‌خوابید، ستون فقرات شما در یک راستا قرار می‌گیرد. برای آسیب دیسک گردن، از استفاده بیش از حد از بالش خودداری کنید زیرا این امر می‌تواند باعث افزایش درد شود.
کلام آخر
به فتق دیسک در ستون فقرات گردنی، فتق دیسک گردن نیز گفته می‌شود. در بیشتر موارد، این فتق دیسک نتیجه فرآیندهای پیری است. شایع‌ترین علائم فتق دیسک در ناحیه گردن عبارتند از: درد بازو، گردن درد، درد تیغه شانه، درد قفسه سینه و سردرد و همچنین اختلالات حسی (گزگز، به خواب رفتن) و ضعف عضلات بازو یا دست. خطرات و عوارض ناشی از جراحی دیسک در ستون فقرات گردن بسیار نادر است، اما ممکن است رخ دهد. علاوه بر خطرات معمول جراحی، در موارد بسیار نادر، آسیب به اعصاب، عروق بزرگ در گردن، مری و نای امکان دارد در حین عمل رخ دهد. آسیب نخاعی نیز امکان دارد رخ دهد اما بسیار نادر است.
نظرات