آرتروز گردن به طور کلی ساییدگی و پارگی در ناحیه مفاصل گردن را توصیف میکند. معمولاً اصطلاح آرتروز فقط زمانی در پزشکی به کار می رود که درجه ساییدگی مفصل به وضوح قابل مشاهده باشد. همه مفاصل بدن انسان می‌توانند تحت تاثیر تغییرات آرتروز قرار گیرند. آرتریت در ناحیه ستون فقرات گردنی (اسپوندیل‌آرتروز گردنی) در اثر دژنراسیون مزمن مهره‌های گردنی و در نتیجه دیسک‌های بین مهره‌ای ایجاد می‌شود. در مراحل بعدی، اتصالات استخوانی نیز می‌تواند باعث گیرکردن دردناک اعصاب و محدودیت حرکت گردن شود. با این حال، اساساً درک این نکته مهم است که مفصل با علائم ساییدگی لزوماً نباید دردناک باشد. حدود ۲/۳ از زنان و مردان بالای ۶۰ سال دارای علائم ساییدگی و پارگی در ستون فقرات گردنی هستند که می‌تواند با اشعه ایکس نشان داده شود، اما این علائم لزوما منجر به علائم آرتروز نمی‌شوند.
علت آرتروز گردن چست؟!
ساییدگی مفاصل و پارگی بیش از حد در ناحیه ستون فقرات گردنی می‌تواند در نتیجه تصادفات، اضافه بار مزمن، وضعیت نامناسب یا پس از عفونت رخ دهد. با این حال، در همه موارد نمی‌توان علت دقیق آن را تعیین کرد. در بیشتر موارد، صرفاً ساییدگی و پارگی مربوط به سن است. علاوه بر درمان موضعی استئوآرتریت و علائم مرتبط با آن، همیشه باید تلاش کرد تا علل را تا حد امکان دقیق تعیین کرد. این تنها راه برای جلوگیری از پیشرفت بیشتر سایش است.
اسپوندیل‌آرتروز ستون فقرات گردنی نسبتاً نادر است، زیرا ستون فقرات گردنی مقدار کمی درد را تحمل می‌کنند. مهره گردنی به سر اجازه چرخش می‌دهد. بنابراین آرتروز ستون فقرات گردنی در افرادی که اغلب سر خود را پایین می‌آورند، مانند آرایشگران یا مربیان مهدکودک، شایع‌تر است. اولین علائم آرتروز ستون فقرات گردنی شامل سردرد، گردن درد و دست درد است که برخی از آن‌ها به شانه‌ها و بازوها می‌رسد. همچنین در خم شدن یا چرخاندن گردن مشکل و سفتی کلی در ناحیه گردن وجود دارد.
برنامه درمانی برای آرتروز گردن
استراتژی درمان بر اساس تغییرات ساختاری تشخیص داده شده در اشعه ایکس و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی و همچنین در عین حال بر اساس شکایات و علائم (تورم، انعطاف‌پذیری، التهاب) است. بسته به میزان التهاب یا درد، درمان‌های مختلفی می‌توانند ترکیب شوند. در صورت تورم، تحریک و درد شدید، در ابتدا داروهای ضد التهابی موضعی به صورت تزریقی یا قرصی می‌توانند کمک کنند.
درمان آرتروز گردن و درد دست
پزشک معمولاً ابتدا علائم را درمان میکند، یعنی کشش عضلات. درمان دستی به ویژه در این زمینه مفید است. ماساژ و به ویژه کیسه‌های آب گرم نیز نتایج خوبی از خود نشان می‌دهند. برای مثال، درد زانو ناشی از روماتیسم، که در آن التهاب عامل اصلی است، گرما می‌تواند به کاهش تنش در عضلات کمک کند. اگر این درمان تتیجه بخش نباشد پزشک درمان را از مفاصل فاست شروع میکند. برای این کار، متخصص داروی بی حسی را در سمت راست و چپ مفصل تزریق میکند.
کورتیزون به ندرت استفاده می‌شود. با این حال، در برخی موارد، تنها دو تا سه ساعت می‌توان درد را به این روش سرکوب کرد. سپس پزشک عصب کشی را در نظر می‌گیرد. با انجام این کار، اعصابی را که از مفصل فاست به مغز می‌روند و درد مداوم را از این طریق گزارش می‌کنند، از بین می‌برد. او این سازه را تا بیش از ۶۰ درجه با کاوشگر مخصوص گرم میکند. سپس عصب دیگر نمی تواند محرک درد را منتقل کند.
آیا افراد مبتلا می‌توانند برای جلوگیری از مشکلات گردن کاری انجام دهند؟
بله. تقویت ویژه عضلات گردن می‌تواند کمک کننده باشد زمانی که مفاصل ناپایدار می‌شوند، ماهیچه ها می‌توانند به تثبیت ستون فقرات کمک کنند. برای این منظور، افراد مبتلا باید تمرینات تقویتی را تحت هدایت فیزیوتراپی یا ورزش بر روی دستگاه‌های وزنه برداری را یاد بگیرند. گاهی اوقات افراد مبتلا از گردنبند استفاده می‌کنند.
توصیه برای افرادی که از آرتروز گردن و دست درد رنج می‌برند
برخی از بیماران تمایل زیادی به مصرف مسکن ندارند. در این مرحله می‌خواهیم در مورد دارو موضع گیری کنیم. اگر گردن درد حاد دارید که به دستتان نیز کشیده می‌شود، می‌توانید یک مسکن مانند یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی را برای یک هفته یا ده روز مصرف کنید. به سرکوب درد کمک میکند و تحریک و هرگونه التهاب را به خوبی سرکوب میکند. در چنین مواردی، یک مسکن نیز به خارج شدن از وضعیت تسکین دهنده کمک میکند، که اغلب عضلات را منقبض میکند. به ویژه افراد جوان‌تر باید در صورت امکان از ورزش‌های تماسی مانند بسکتبال یا جودو اجتناب کنند.
آرتروز گردن اغلب با کدام بیماری‌های روماتیسمی رخ می‌دهد؟
تنش و درد به طور طبیعی در همه وجود دارد. افراد مبتلا به بیماری روماتیسمی و آرتروز نیز از این قاعده مستثنی نیستند. اما تنش یک علامت است، نه یک علت. بنابراین اگر درد مداوم دارید، باید ببینید از کجا آمده است. تنش همچنین می‌تواند واکنشی به نقص‌های کوچک در مفاصل باشد. اصولاً در مورد بیماری‌های التهابی روماتیسمی می‌توان گفت که علائم معمولاً از وسط ستون فقرات شروع می‌شود و به تدریج به سمت گردن و ستون فقرات کمری گسترش می‌یابد. رباط طولی جلویی که در جلوی ستون فقرات قرار دارد به تدریج استخوانی می‌شود. در نهایت مهره‌ها به هم جوش می‌خورند و ستون فقرات سفت می‌شود.
کلام آخر
بیماری مرتبط با ساییدگی مفاصل ستون فقرات اسپوندیل آرتروز نامیده می‌شود. این آرتروز مفاصل فاست ستون فقرات است، به همین دلیل است که اغلب از اصطلاح سندرم فاست استفاده می‌شود. اسپوندیل‌آرتروز اساساً می‌تواند در هر بخش از ستون فقرات رخ دهد. ساییدگی ناشی از غضروف مفصلی باعث ساییده شدن استخوان‌ها به یکدیگر می‌شود که باعث درد شدید می‌شود. تغییرات دژنراتیو در ستون فقرات، مانند اسپوندیل‌آرتروز، تقریباً در همه افراد به دلیل سن رخ می‌دهد. در سن ۶۰ سالگی، این علائم پیری ستون فقرات را می‌توان در حدود ۹۰ درصد از افراد تشخیص داد. بیشترین آسیب در زنان، افرادی که ورزش نمی‌کنند و سیگاری‌ها دیده می‌شود.
نظرات