دیسک کمر یکی از رایج‌ترین عوارض مربوط به ستون فقرات است که سالانه بسیاری از افراد را در سراسر دنیا درگیر می‌کند. این بیماری یکی از سخت‌ترین بیماری‌های ستون فقرات محسوب می‌شود و روش‌های درمانی مختلفی برای آن وجود دارد. گاهی اوقات دیسک کمر با استراحت مطلق، دارو، فیزیوتراپی و برخی درمان‌های خانگی به راحتی برطرف میگردد و در برخی موارد نیاز به عمل جراحی باز دارد. در این میان روش‌های دیگری نیز برای درمان این بیماری پیشنهاد می‌شوند که جزو روش‌های نوین درمانی بوده و در سال‌های اخیر مورد توجه بسیاری از پزشکان و جراحان قرار گرفته‌اند. ادامه مطلب را دنبال نمایید تا با روش‌های عمل بسته دیسک کمر آشنا شوید.
مزایای عمل بسته دیسک کمر
روش‌های جراحی دیسک کمر به دو دسته کلی تهاجمی و کم‌تهاجمی تقسیم می‌شوند. روش تهاجمی به جراحی باز گفته می‌شود که در آن برش بزرگی در بخش آسیب‌دیده بدن بیمار ایجاد شده و پزشک به ترمیم و درمان بافت می‌پردازد. در روش کم‌تهاجمی، که به آن عمل بسته دیسک کمر نیز گفته می‌شود، جراح از برش‌های بسیار کوچک و سوزن‌های ظریف برای دسترسی به ناحیه موردنظر و درمان آن استفاده می‌کند. در روش کم‌تهاجمی بافت‌های کمتری دچار آسیب شده و دیسک کمر سریع‌تر و با درد کمتر بهبود می‌یابد. البته لازم به ذکر است که استفاده از این نوع درمان شرایط خاصی دارد و به تشخیص پزشک انجام می‌شود.
مزایای عمل بسته دیسک کمر عبارتند از:
در این روش برش‌های بسیار کوچکی، در حد دو سانتی‌متر، بر روی بدن بیمار ایجاد می‌شود که نسبت به زخم‌های بزرگ عمل جراحی باز، ظاهر بهتری دارد.
- در روش بسته، بافت‌های کمتری آسیب دیده و بیمار خون کمتری از دست می‌دهد.
- با توجه به کاهش برش‌هایی که بر روی عضلات بیمار ایجاد می‌شود، میزان آسیب‌رسیدن به آن‌ها نیز کاهش می‌یابد.
- در جراحی‌های باز ریسک عفونت و دردهای شدید پس از عمل بسیار زیاد است، اما در این روش این موارد به میزان قابل‌توجهی کاهش می‌یابد.
- به دلیل کوچک بودن زخم‌ها، آسیب کمتری به بافت‌ها وارد شده و بیمار سریع‌تر از روش جراح باز، بهبود می‌یابد.
- در این روش استفاده از داروهای ضدالتهاب و مسکن پس از عمل کاهش می‌یابد.
- با توجه به این‌که در این روش از بی‌حسی موضعی به جای بی‌هوشی کامل استفاده می‌شود، خطرات ناشی از واکنش‌های بی‌هوشی عمومی برای بیمار نیز کاهش می‌یابد.
روش‌های عمل بسته دیسک کمر
عمل بسته دیسک کمر انواع مختلفی دارد که با توجه به تشخیص پزشک و نوع و شدت آسیب‌دیدگی برای بیمار تجویز میگردد. این روش‌ها شامل تزریق در ناحیه اپیدورال، تزریق اوزون، تزریق بلوک فاست، تزریقات ترنسفورمینال و دیسکوژل، رادیوفرکانسی می‌باشد که در ادامه به معرفی هریک از آن‌ها می‌پردازیم.
تزریق در ناحیه اپیدورال
تزریق در ناحیه اپیدورال یکی از روش‌های عمل بسته دیسک کمر است که برای کاهش التهاب و درد بیمار استفاده می‌شود. در این روش، ترکیبی از داروی کورتیکواستروئید و یک داروی بی‌حسی مانند لیدوکائین، مستقیما در ناحیه اپیدورال تزریق میگردد. در این‌جا، داروی کورتیکواستروئید برای کاهش التهاب در اطراف بافت عصب و داروی بی‌حسی برای توقف درد مورد استفاده قرار می‌گیرد. عمل تزریق در ناحیه اپیدورال، تنها چند دقیقه طول می‌کشد و پس از آن تاثیر مواد بر روی درد شروع می‌شود.
تزریق اپیدورال معمولا در مواردی انجام می‌شود که بیمار دچار دیسک کمر خفیف باشد و بیماری پس از گذشت یک دوره زمانی، خود به خود بهبود یابد. در این موارد پزشک از تزریق در ناحیه اپیدورال برای کاهش درد کمر تا زمان بهبودی کمک می‌گیرد.
تزریق اوزون یا اوزون درمانی
یکی از عوامل درد در ناحیه آسیب‌دیده، اسید لاتیک می‌باشد که به دلیل کمبود اکسیژن در بافت‌های بدن جمع می‌شود. برای رفع این مشکل از اوزون درمانی استفاده می‌شود که در آن با تزریق اکسیژن به ناحیه موردنظر، درد بیمار کاهش می‌یابد. اوزون درمانی تنها به چند تزریق نیاز دارد و تاثیرات آن به صورت زیر می‌باشد:
- تزریق داروهای ضد التهاب هومئوپاتیک که باعث کاهش ورم و افزایش جریان خون در ناحیه موردنظر می‌شود.
- ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری برای بهبود بخش آسیب‌دیده تامین میگردد.
- تامین اکسیژن موردنیاز که به شکل اوزون به بخش آسیب‌دیده کمر تزریق می‌شود.
در اوزون درمانی، بیمار هیچ دردی را در طی عمل جراحی احساس نمی‌کند و درد ناحیه آسیب‌دیده نیز بلافاصله پس از عمل، کاهش می‌یابد. این روش اغلب برای بازسازی بافت‌های غضروفی بکار برده می‌شود و کارایی خوبی نیز دارد. تاثیر اوزون درمانی در افراد مختلف با یکدیگر فرق می‌کند، اما در اغلب موارد بین ۳ تا ۵ جلسه تزریق انجام شده و جواب مثبتی نیز دریافت میگردد.
تزریق بلوک فاست
مفاصل فاست بخشی از استخوان‌های ستون فقرات محسوب می‌شوند که استحکام و انعطاف‌پذیری آن را بر عهده دارند. این مفاصل در معرض التهاب و آسیب‌دیدگی قرار داشته که اگر دچار این مشکل شوند، باعث ایجاد عارضه‌ای با عنوان سندرم فاست می‌شوند. در این مواقع از تزریق فاست برای تشخیص سندروم و درمان آن استفاده میگردد.
برای انجام این کار، پزشک ابتدا با استفاده از اشعه ایکس وضعیت مفاصل فاست را بررسی کرده و مفصل آسیب‌دیده را به طور دقیق شناسایی می‌کند. آن‌گاه ترکیبی از یک داروی بی‌حسی موضعی و یک داروی ضدالتهاب کورتیکواستروئیدی، با استفاده از یک سوزن مخصوص در بلوک فاست تزریق میگردد. این عمل بین ۲۰ تا ۳۰ دقیقه طول می‌کشد و نتیجه آن پس از ۲ تا ۳ روز مشخص می‌شود.
رادیوفرکانسی
رادیوفرکانسی درمانی است که برای دردهای طولانی‌مدت و مزمن در بخش ستون فقرات ناحیه گردن و کمری مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روش، امواج رادیویی با تولید حرارت و سوزاندن اعصاب ناحیه موردنظر، مانع از انتقال سیگنال‌های درد به نخاع یا مغز می‌شوند. البته این عصب‌ها پس از ۶ تا ۱۸ ماه رشد کرده و دوباره کمردرد شروع می‌شود، اما تا آن موقع دردهایی که از تخریب و التهاب مفاصل فاست در ستون‌مهر‌ه‌های بیمار ایجاد شده بود، کاهش می‌یابد. پس از رشد اعصاب و بازگشت مجدد درد، بیمار باید عمل رادیوفرکانسی را مجددا تکرار کند.
عمل رادیوفرکانسی حدود ۳۰ تا ۶۰ دقیقه طول می‌کشد و پس از آن نیز بیمار به مدت ۴۵ دقیقه ریکاوری نیاز دارد. اغلب بیماران پس از ۲ هفته از انجام عمل رادیوفرکانسی، نتیجه آن را مشاهده کرده و با کاهش درد در ناحیه موردنظر مواجه می‌شوند که معمولا بین ۹ تا ۱۴ ماه ادامه دارد. این عمل هیچ خطر و عوارضی به دنبال ندارد و مراقبت و استراحت نیز نمی‌خواهد. نتیجه عمل در برخی از بیماران تا ۲ سال نیز پایدار است، اما پس از رشد اعصاب و شروع دوباره درد، باید دوباره انجام شود.
تزریق ترنسفورمینال
ترنسفورمینال، یک تزریق استروئیدی است که در ریشه اعصاب انجام می‌شود و ماندگاری بالایی دارد. در این‌جا تزریق استروئید در دهانه باز گوشه‌های ستون فقرات، که با نام فورامن شناخته می‌شود، انجام می‌شود. این مکان مهره‌ای کوچک از فضای اپیدورال است که فاصله کمی از ریشه‌های عصب دارد. تزریق در این ناحیه ریشه‌های عصب را مسدود کرده و از این طریق درد در ناحیه آسیب‌دیده را کاهش می‌دهد و تمامی التهابات و علائم آن شامل گزگز، سوزن سوزن شدن، بی‌حسی و … را نیز رفع می‌کند.
تزریق دیسکوژل
دیسکوژل در واقع نوعی ایمپلنت است که با استفاده ار یک سوزن ظریف در دیسک تزریق میگردد. تزریق دیسکوژل باعث تقویت دیسک‌های آسیب‌دیده شده و فشار وارده بر دیسک را کاهش می‌دهد. علاوه بر این، این ماده به عنوان یک واسط عمل کرده و درد را از ریشه‌های عصبی و سیستم عروقی دور می‌کند. استفاده از این روش در دراز مدت باعث کاهش بیرون‌زدگی دیسک و بهبود آن نیز میگردد.
در این مقاله انواع عمل بسته دیسک کمر را معرفی کرده و اطلاعاتی در مورد روش انجام، عوارض و نتیجه هریک از آن‌ها بیان نمودیم. لازم به ذکر است که این روش‌ها جزو روش‌های نوین جراحی محسوب شده و عوارض بسیار کمتری نسبت به جراحی باز دیسک کمر دارند. عمل بسته دیسک کمر در سال‌های اخیر موردتوجه بسیاری از پزشکان متخصص قرار داشته و از آن‌ها برای رفع درد و بهبود انواع دیسک استفاده می‌شود. اگر دچار بیماری دیسک کمر هستید و دردهای بسیاری را در این راستا متحمل شده‌اید، حتما به یک پزشک متخصص مراجعه نمایید و بیماری خود را تحت درمان قرار دهید. البته پیشنهاد می‌کنیم قبل از ابتلا، راه‌های پیشگیری از دیسک کمر را مطالعه کرده و با تغییر سبک زندگی، این عارضه شایع را از خود دور نمایید.
نظرات