سندرم مفصل فاست یک سندرم خاص است که با درد کمری یا گردنی یا پشتی ناشی از عملکرد نادرست حرکت مفاصل طبیعی است که باعث ساییدگی بیش از حد مفاصل (فاست مفاصل)، ظاهر انسداد مفصل و انقباض عضلانی میشود. بسیاری از افراد تحتتأثیر سندرم مفصل فاست هستند و بهوضوح علت درد را نمیدانند و اغلب تحت درمانهایی قرار میگیرند که نتایج خوبی ندارند.
لازم به یادآوری است که کمردرد مزمن یکی از علل افزایش بیتحرکی از کار است و تخمین زده میشود که این سندرم فاست بهتنهایی ۱۵ تا ۳۰ درصد از علل کمردرد را تشکیل میدهد.در این مقاله در مورد علل، علائم، تشخیص و درمان آن به طور کامل توضیح خواهیم داد. با ما همراه باشید.
علائم سندرم مفصل فاست
هنگامی که با چنین سندرمی مواجه میشویم، علائم بسیار خاص هستند، حتی اگر این شرایط همیشه مختص این کمردرد نباشد. علائم آن عبارتاند از:
- بدتر شدن درد هنگام ایستادن (و بهوضوح در هنگام حرکت)
- در طول حرکات فلکشن و اکستنشن تنه بدتر میشود.
- درد نواری در ناحیه کمر.
- سرایت درد به باسن، و تمایل دارد مانند سیاتیک پایین نیاید.
- درد به گردن سرایت میکند.
- درد هنگام لمس روی کمر.
- به طور موقت با گرما بهبود مییابد (کاهش انقباض)، اما اگر بدتر نباشد دوباره به حالت قبلی بازمیگردد.
- در زمستان با رطوبت بدتر میشود، در تابستان با هوای خشک بهبود مییابد.
نحوه تشخیص و درمان سندرم مفصل فاست
همانطور که قبلا ذکر شد، تشخیص فورا سندرم مفصل فاست دشوار است زیرا خود را به عنوان یک کمردرد ساده نشان میدهد.قبل از هر چیز، توصیه میشود بررسی کنید که هیچ اختلال عملکردی استئوپاتیک “دور” مسئول کمردرد، مانند انقباض دیافراگم یا اختلال عملکرد معده یا مثانه، وجود ندارد.پس از رفع این علل، توصیه میشود برای تشخیص صحیح این سندرم، آزمایشات خاصی را دنبال کنید:
- اشعه ایکس
- سیتیاسکن
- تشدید مغناطیسی
- تست انفیلتراسیون ونیر با بیحسی موضعی
در مورد دوم، مقادیر کمی بیحسکننده موضعی یا کورتیزون به عصب حامل درد در مفاصل فاست تزریق میشود .پس از تزریق، کاهش درد یا کاهش حداقل ۵۰ درصدی انتظار میرود.درصورتیکه این اتفاق بیفتد، پس از پاسخ مثبت به آزمایش، میتوانید درمان قطعی را ادامه دهید.
یکی دیگر از روشهای درمان سندرم مفصل فاست، عصبکشی است . اجرا همان تست انفیلتراسیون است که توضیح داده شد، با این تفاوت که بهجای ماده بیحسکننده، انرژی ارسال میشود که میتواند با گرما به رشته عصبی آسیب برساند که دیگر قادر به انتقال درد نخواهد بود.
در حال حاضر عصبکشی مناسبترین و اغلب تعیینکنندهتر است، زیرا دارای ویژگی کم تهاجمی است، اجرای آن نسبتاً ساده است (اما درهرصورت توصیه میشود به دستان متخصص تکیه کنید) و در صورت عود میتوان آن را تکرار کرد. علاوه بر این، ازآنجاییکه عصبکشی کامل روکشها به دلیل وجود اتصالات عصبی متعدد امکانپذیر نیست، این روش بر مکانیسم حفاظتی طبیعی درد ناشی از حرکات غیرطبیعی ستون فقرات تأثیری نمیگذارد.
در میان شایعترین عوارض، ۲.۵ درصد موارد، احتمال سوزش موضعی و کمردرد حدود دوهفته وجود دارد.
یک روش شدیدتر، درمان جراحی است که توسط یک جراح مغز و اعصاب انجام میشود که از این اصل پیروی میکند که ازبینبردن تحرک پاتولوژیک درد را از بین میبرد و حرکت بیش از حد مسئول سندرم مفصل فاست را درمان میکند.واضح است که بعد از انجام تستهای ابزاری خاص از جراحی استفاده میشود.
درمان جراحی را میتوان از طریق تکنیکهای کم تهاجمی انجام داد که عبارتاند از:
تثبیت کلاسیک با پیچ و میله
تثبیتکنندههای اخیراً معرفی شده با فیکساتورهای اینترفیسیال یا ترانس وجهی که بهبود کامل درد و کاهش زمان جراحی و بهبودی را تضمین میکنند.
در مقابل درمان جراحی، ما درمان دارویی داریم که معمولاً برای موارد خفیف نشان داده میشود. در اینجا علاوه بر استفاده از داروهای ضدالتهاب، برای بدتر نشدن وضعیت و بیهوده نشدن مصرف داروهای فوق، باید از برنامه فیزیوتراپی وضعیتی نیز پیروی کرد.
کشش پشت
در یک درمان توانبخشی مؤثر برای این کمردرد مزمن، در ابتدا از طریق تمرینات ایزومتریک و سپس ایزوتونیک، باهدف کاهش تنش عضلانی و کاهش بار روی مفاصل فاست، روی تقویت موضعی عضلات نیز کار میکنیم.
استفاده از نیمتنه توصیه نمیشود زیرا وابستگی عضلانی ایجاد میکند که به طور متناقضی مفصل را بارگذاری میکند.
جلوگیری
پیشگیری از سندرم مفصل فاست امکانپذیر است.در ابتدا با درنظرگرفتن عادات وضعیتی صحیح و پرهیز از اضافهبار روزانه در ناحیه کمر.همچنین توصیه میشود برای تقویت عضلات وضعیتی که از ستون فقرات حمایت میکنند، ورزش کنید. همچنین باید از سبک زندگی کمتحرک اجتناب شود.
زمانهای بهبودی
زمانهای بهبودی پس از درمان سندرم مفصل فاست ذهنی است، اما به دنبال یا عدم پیگیری درمانهای تکمیلی آموزش مجدد، پس از درمان نیز بستگی دارد. عموماً از طریق عصبکشی در ۸۰-۶۵ درصد موارد حدود ۵۰ درصد کاهش درد مشاهده میشود و از ۶ تا ۴۸ ماه طول میکشد. باگذشت زمان، نتایج بهتدریج کاهش مییابد، بهخصوص اگر همانطور که قبلاً ذکر شد، درمانهای آموزشی مجدد تکمیلی در مورد وضعیت و رشد عضلانی دنبال نشود؛ بنابراین واضح است که کسب عادات وضعیتی صحیح و ورزش بدنی به ماندگاری بیشتر نتایج درمان کمک میکند.
نظرات